بار دیگر برودپیک!

راهیان برودپیک پس از یک بار ناکامی در صعود به این قله در سال گذشته وبا تمام حرفها و حدیثها بالاخره صبح امروز بار دیگر به سوی پاکستان رفتند تا این بار با دستی پر برگردند.

برایشان آرزوی صعودی موفق و بی خطر دارم

یا حق 

 

تصویر از وبلاگ کوهنوشت

یخچال غربی دماوند

طبق برنامه دومین اردوی آمادگی تیم اعزامی باشگاه اسپیلت به منطقه پامیر در یال غربی دماوند برگزار شد. این برنامه صعود قله از یخچال غربی و فرود از مسیر پاکوب رو شامل میشد که البته شبمانی در ارتفاع ۵۲۰۰ به علت مشکلی که برای یکی از دوستان در مسیر بازگشت پیشآمد کرد لغو شد. این دوست عزیز که از پیشکسوتان کوهنوردی کرمانشاه نیز هستند به علت نداشتن عینک مناسب و بر اثر نور آفتاب دچار نابینایی موقت شده بودند که برای رساندن ایشان تا قبل از تاریکی هوا مجبور شدیم از فرود و شبمانی در یخچال صرفنظر کنیم. شب را هم با ۳ کیسه خواب و زیر انداز کمتر البته در پناهگاه راحت و پر امکانات سیمرغ به صبح رساندیم. ۳ نفر از دوستان صبح زود به سمت قله صعود کردند تا کوله هایی که روز قبل بارگذاری شده بود برگردانند.که بعد از بازگشت دوستان به سمت اتوموبیل برگشتیم و برنامه رو به پایان رسوندیم.از تیم دانشگاه صنعتی شریف برای نصب باطری های خورشیدی و شارژر موبایل در پناهگاه ممنونیم!

یخچال غربی تشکیل شده از شیبهای ۴۰ تا ۷۰ درجه که البته صبح زود به علت برف سفت صعود اون راحتتره. مسیر پاکوب در سمت چپ یخچال و بالای دیواره های نسبتاً بلند قرار داره. خود یخچال دقیقاً تا قله ادامه داره که به کاسه دماوند میرسه. باد شدید و البته آسمون بدون ابر و صاف از ویژگی های این صعود بود. همنوردی با استاد غلامرضا عمیقی و سایر دوستان از افتخارات من در این صعود بود.

جای همه خالی بود!

یا حق

 

من و محمد رهبری در شیب تند یخچال

 

کاسه دماوند و چادر بچه های کرمانشاه

 

استاد غلامرضا عمیقی در ۵۵۰۰ متر

 

پرواز ابدی اسطوره ای از دماوند

بازگشت همه به سوی اوست

بعد از زنده یاد جلال رابوکی اینبار نوبت ابرهیم شیخی بود که در میان کوهها بدرود حیات گفته و به دیدار حضرت دوست بشتابد. دماوند یکی دیگر از یاران دیرین خود را از دست داد.

روحش شاد

 

تصویر از وبلاگ کلاغها

حسندر- دماوند -کورژنفسکایا

اولین اردوی آمادگی تیم اعزامی باشگاه اسپیلت به منطقه پامیر (قلل کورژنفسکایا و کمونیزم) جمعه گذشته در مطقه حسندر برگزار شد.در این اردو که به سرپرستی غلامرضا عمیقی برگزار شد به تمرینهایی از قبیل سر خوردن ها- پرتاب ها- حرکت با کرامپون و ... پرداختیم. صعود از دیواره یخی آبشار حسندر به طول تقریبی ۳۰ متر فعالیت بعدی ما بود. این صعودها به صورت فرود از بالا به پایین و صعود مجدد انجام شد. در نهایت تمرین برقراری کارگاههای طبیعی مصنوعی و ترکیبی انجام شد.

اردوی آمادگی بعدی را در روزهای چهاردهم الی هجدهم خرداد در یخچال غربی دماوند برگزار میکنیم. که این اردو شامل صعود قله از یخچال غربی- شب مانی در ارتفاع ۵۲۰۰ و تمرین هایی از قبیل زدن چادر است.

تیم باشگاه اسپیلت تیر ماه با ۶ نفر عازم پامیر میشود.

  

 

آبشار حسندر

 

آخر نفهمیدیم!!!

ما که نفهمیدیم چی شد!

-آخر نفهمیدیم تیم هیئت کوهنوردی استان تهران بود که اگه بود کوهنورد تبریزی از کجا پیداش شد؟! تازه اونم بعد از برگزاری ۵ جلسه از اردوهای انتخابی! اونم همچین ییهو! تو لیست اعضای منتخب! اگرم تیم ملی بود پس چرا بدبختی هاشو هیئت تهران کشید؟ آخی!!! حتما بازم پول نداشتن!!

-آخر نفهمیدیم مجتبی رحمان نژاد که تا اردوی دماوند جزو اعضای برتر بود رو کی از تیم خط زد؟! مربیان محترم که گفتن ما خط نزدیم! پس حتما هیئت خط زده! اما کسانی رو که هیئت تهران به جای       رحمان نژاذ آورده بود رو کی خط زد؟ آقای شعاعی بازم؟!!!

-آخر نفهمیدیم کدوم قله قرار شد صعود بشه؟! اول گاشربروم ۳ بود! بعد شد گاشربروم ۲! تا اینجا همه فکر کردن شمارش معکوسه برای غافلگیری گاشر بروم ۱ !!! اما گویا همون برودپیک صعود نشده قبلی باید دقیقه آخر انتخاب میشد! البته اگر تیم سر از یه قله ۷۰۰۰ متری! در آورد تعجب نکنین! اینجا ایران است!

به هر حال چه ۷۰۰۰ چه ۸۰۰۰ و حتی چه دماوند! من برای صعود اونها و بهبود این وضعیت دعا میکنم.

یا حق