سفری با نام از آستارا تا استارباد
سالها گذشت و شناختم. روزی شناختم که دیگر نبود. مثل خیلی از شناختن هایی که دیگر خیلی دیر است...
دکتر منوچهر ستوده... مردی که در وصفش نوشتند مردی که قلم را با قدم همراه کرد. مردی که سال ها عمر با عزتش را پای پیاده سفر کرد تا مگر ایرانمان را جور دیگری ببینیم و آیندگان یادشان نرود روزی روزگاری فرهنگ و هنر ایرانی در لابلای صفحات جغرافیای این خاک ریشه داشته و خواهد داشت. از تألیفات و آثارش چیز زیادی در این پست نمی نویسم. جستجویی ساده در اینترنت گویای همه چیز در مورد مرحوم ستوده هست. در این مطلب تنها از کتابی نام میبرم که محور سفر بعدی من خواهد بود. سفری با دوچرخه و با هدف آشنا کردن سفر دوستان با نام این مرد بزرگ.
کتاب از آستارا تا استارباد (نام قدیم گرگان به معنی ستاره آباد که در متون دیگر به نام استرآباد آمده است) حاصل 25 سال تلاش و سفر استاد ستوده است. کتابی در 10 جلد قطور که تنها مطالعه آن زمان زیادی می طلبد. این کتاب تاریخ استان های شمالی کشور ایران یعنی گیلان و مازندران و قسمتی از گلستان امروزیست (که در آن دوران جزء استان مازندران بوده است). گزارش هایی از آثار تاریخی، سبک زندگی و فرهنگ مردمان این نواحی مطالب این کتاب را شامل می شود.
سفر من و همسرم که در ابتدا قرار بود با شعاری محیط زیستی حاشیه دریای کاسپین را رکاب بزنیم، با تفکری جدید و راهنمایی استاد آرش نورآقایی به سفری پژوهشی تحقیقاتی تبدیل شد که حول محور همین کتاب است و نام آن را یدک خواهد کشید. بررسی و تهیه گزارشی در مورد برخی از آثار ذکر شده در کتاب از آستارا تا استارباد و ثبت تغییرات احتمالی که مرور زمان بر این آثار تحمیل کرده هدف بعدی از رکابزنی ما خواهد بود. گزارش روزانه این سفر در صفحه اینستاگرام من و همسرم و این وبلاگ نوشته خواهد شد تا دوستانی که تمایل دارند شمال ایران را از نگاهی دیگر ببینند زمانی را به خواندن این مطالب اختصاص دهند و در این بین با استاد ستوده و سفرهای ایشان بیشتر آشنا شوند.
امید دارم بتوانیم کمکی هر چند کم به ارتقاء فرهنگ و دانش خود و دوستداران سفر و ایران کرده باشیم.
در این وبلاگ سعی میکنم تا حد امکان از نوشتن مطالب تحت تاثیر احساسات و سیاست خودداری کنم. گزارش سفر های اجرا شده من از سفرهای طبیعت گردی و حیات وحش تا برنامه های کوهنوردی فنی و غیر فنی مطالبی هستند که در این وبلاگ می خوانید...