چرا کوهنوردی در زمستان؟
به باور من کوهنوردی در فصل زمستان تمرين کاملی از کوهنوردی است و باعث افزايش مهارت ها و توانايي ها حتي برای صعود به کوهستانهای دور دست مي شود. در اين نوع برنامه ها بايد بدانيم که در هوای سرد زمانی که کفش هاي بزرگ و لباس هاي ضخيم ما را محدود مي کنند، بخصوص وقتی که کوله پشتی سنگينی را حمل مي کنيم، چه کار بايد بکنيم. بايد ياد بگيريم چطور با سرعت حرکت کنيم درحاليکه زير پايمان برف های نرم قرار دارند، بايد به خود متکی باشيم، بتوانيم خود را گرم نگه داريم، مهارت های لازم برای شب مانی در هوای آزاد را بياموزيم، بتوانيم سيستم خواب خود را کنترل کنيم و در شرايط سخت فاکتورهای آسايش خود را فراهم آوريم. داشتن اين مهارت ها نياز به سطح بالايی از اطلاعات در زمينه های گوناگون از قبيل تجهيزات و نحوه کارکرد آنها، نکات فنی، فيزيولوژی بدن و هواشناسی، بهمن و خطرات آن، صاعقه و ... دارد.
بسته به اينکه شما در چه سطحی از فعاليت هايی که در محيط های طبيعی انجام مي شود شرکت داريد، ممکن است با يک يا چند و يا با تمامی اين خطرات روبرو شويد. بنابراين برای پيشگيری از صدمه ديدن که ممکن است در کوتاه مدت و يا در بلند مدت سبب از کار افتادگی، نقص عضو و يا مرگ شما گردد، شما بايد در دوره هاي آموزشی لازم شرکت کرده و مسئوليت داريد تا اطلاعات خود را بروز نگه داريد.
صعودهای موفقی را برایتان آرزومندم
در ضمن مارو ندیدین حلال کنید که دارم میرم دماوند از ناندل
+ نوشته شده در سه شنبه ۶ شهریور ۱۳۸۶ ساعت توسط امیر چایچی
|
در این وبلاگ سعی میکنم تا حد امکان از نوشتن مطالب تحت تاثیر احساسات و سیاست خودداری کنم. گزارش سفر های اجرا شده من از سفرهای طبیعت گردی و حیات وحش تا برنامه های کوهنوردی فنی و غیر فنی مطالبی هستند که در این وبلاگ می خوانید...